کد مطلب:261469 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:238
عنایت ویژه به پرسشهای قرآنی
از ویژگیهای هدایتگری امام عسكری علیه السلام پاسخ به سؤالات كتبی و شفاهی است؛ به گونه ای كه حجم زیادی از روایات آن حضرت كه به دست ما رسیده است، مربوط به پاسخهایی است كه به پرسشها داده است. در این میان، عنایت ویژه ای به سؤالات قرآنی شده است. به عنوان نمونه: سفیان بن محمد می گوید از امام حسن علیه السلام ضمن نامه ای سؤال كردم، منظور از وَلیجَه در آیه «ولَمْ یَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللّه ِ وَلارَسُولِهِ وَلاَالْمُؤْمِنینَ وَلیجَةً» [1] ؛ «غیر از خدا و رسولش و مؤمنان را محرم اسرار خود قرار ندادند.» چیست؟ و با خود فكر می كردم كه منظور از مؤمنین در این آیه چه كسانی است؟ امام در جواب نامه من نوشت: «اَلْوَلیجَةُ الَّذی یُقامُ دوُنَ وَلِیِّ الاَْمْرِ. وَحَدَّثَتْكَ نَفْسُكَ عَنِ الْمُؤْمِنینَ: مَنْ هُمْ فی هذَا الْمَوْضِعِ؟ فَهُمُ الاَْئِمَّةُ الَّذینَ یُؤْمِنُونَ عَلَی اللّه ِ فَیُجیزُ أَمانَهُمْ؛ [2] ولیجه كسی است كه به جای ولی امر (امام حق) نصب می شود، اما اینكه در خاطرت گذشت كه منظور از مؤمنین در آیه كیستند؟ پس آن مؤمنان، امامان بر حق اند كه از خدا برای مردم امان می گیرند و خداوند امان آنها را مورد قبول قرار می دهد.»
[1] توبه/16.
[2] اصول كافي، ج1، ص508.